خدای خوب من !‏تو تنها چیزی در زندگی ام هستم که به داشتنش افتخار می کنم . تنها حس زیبایی که منو به اوج می بره . کاش می تونستم بیشتر از این گرمی وجودت رو لمس کنم . کاش می تونستم خودم رو در دریای بیکران عشق تو غرق کنم . تو تنها کسی بودی که هیچ وقت منو تنها نذاشتی . تنها کسی بودی که شونه هات رو تنها پناه گریه های شبانه ام می کردی . آره ! تو تنها کسی هستی که می تونم از ته دل دوستش داشته باشم . به خاطر تمام لحظه هایی که عاشقانه نوازشم کردی و به خاطر تمام محبتیکه نثارم کردی . خدای خوب من !‏هر چقدر باهات حرف بزنم باز هم دل پری از بی مهری آدمها دارم آدمهایی که یادشون میره دوست داشتن چیه و عاشق بودن یعنی چی ؟

دنیای بدی شده ! نمیشه فهمید توی دل آدمها چی می گذره . انگار همه چیز رو گذاشتن پشت یه نقاب و تو رو دارن با خودش می برن .گاهی وقتها حتی دوست داشتن جرمه و عاشق شدن یک گناه . هیچ کس رو نمی تونی پیدا کنی که همدردت باشه یا حداقل بخواد باری از غم و غصه هات برداره همه آدمها تنهان خیلی تنها

خدایا ! کاش صدای پای تو رو همه آدمهای روی زمین می شنیدن !!!!!!!!!!!!

من آواره صحرای بیکران مرگم
بدون تو هیچ چیز معنا نداره !
مهم نیست از کجائی ؟
سلامی به سرخی آفتاب
شروع